Heiligendagen in April

1 April: H. Hugo van Grenoble

Hugo (ook Guigues) van Grenoble (ook de Kartuizer osb, Frankrijk; bisschop & weldoener Kartuizers † 1132.

Hugo werd in 1053 geboren te Châteauneuf d'Isère in het departement Drôme in de Franse landstreek Dauphiné. Van zijn moeder is bekend dat zij een bijzonder vrome vrouw was; zijn vader, Odilo, zou zijn leven eindigen in de chartreuse (Kartuizerij) bij Bruno de Kartuizer († 1101; feest 6 oktober), de plek waar Hugo later zelf ook zo graag was en zo weinig kon verblijven.

Hoewel Hugo niet gewijd was, had hij al op 25-jarige leeftijd zitting in het college van kanunniken te Valence. In 1080 werd hij door paus Gregorius VII († 1085; feest 25 mei) in Rome zelf tot bisschop van de stad Grenoble gewijd. Markgravin Mathilde van Canossa schonk hem de prachtigste bisschoppelijke gewaden, en deed er nog een hele bibliotheek aan boeken bij.

Meer informatie:

2 April: H. Franciscus van Paola, kluizenaar (1416-1507)

Franciscus werd in 1416 geboren te Paola in Calabrië (Zuid-Italië). Als kluizenaar stichtte hij een gemeenschap van gelijkgezinden en legde aldus de grondslag voor de Orde der Miniemen, welke in 1506 door de heilige Stoel werd goedgekeurd. Franciscus zelf stierf op 2 April 1507 in het door Lodewijks zoon gebouwde klooster Plessis-les-Tours in Frankrijk. Reeds in 1519 werd Franciscus heilig verklaard.

Gebed: God de nederige worden door U verheven. Omwille van wat de heilige Franciscus van Paola tot uw eer en tot welzijn van de naaste heeft gedaan, vragen wij: vervul aan ons uw belofte als wij nederig van hart zijn.

Door onze Heer Jezus Christus in de eeuwen der eeuwen. Amen

3 April: Paus H. Sixtus 1

Geboren tegen het einde van de eerste eeuw in een familie van herders.

Hij was paus van 115 - 125 het jaar waarin hij overleed.

Aangezien er geen betrouwbare informatie over zijn martelaarschap bestaat, is hij niet meer opgenomen in de nieuwe algemene heiligenkalender van de kerk.

Hij komt echter wel voor onder de martelaren in de Basiliek van Sant Apollimnare in Ravenna.

NAAM; Sixtus komt uit het Latijn en betekend (zesde kind)

Geen afbeelding beschikbaar.

4 April: H. Isidorus, bisschop en kerkleraar (560-636)

Isidorus werd omstreeks 560 bij Sevilla in Spanje geboren;

zijn opvoeding ontving hij, nadat zijn vader gestorven was, van zijn eigen broer Leander. Als bisschop van Sevilla muntte hij uit door zijn eruditie en zijn bestuurskwaliteiten: hij schreef vele werken, waarin hij talloze wetenschappelijke gegevens bijeenbracht, en had de leiding van verscheidenen concilies in Spanje die bekendheid kregen door hun wijze bepalingen.

Hiij stierf in 636.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Isodorus toegerust met een wijsheid, die uw kerk ten goede is gekomen. Wij vragen, dat Gij altijd onze gebeden verhoort en dat wij op zijn voorspraak worden geholpen. Door onze Heer Jezus Christus.

5 April: H. Vincentius Ferrer, priester (1350-1419)

Vincentius werd geboren in 1350 in Valencia (Spanje).

Hij trad op 17-jarige leeftijd in bij de Orde der Predikheren van St. Dominicus. Hij werd opgeleid tot priester, filosoof en boeteprediker. Na zijn priesterwijding werd hij aanvankelijk belast met het onderricht in de theologie. Als rondtrekkend prediker droeg hij in vele streken van Europa bij tot het behoud van het geloof en de verbetering van het christelijk leven. Op 5 April 1419 stierf hij in het Bretonse Vannes.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Vincentius geroepen tot dienaar van het evangelie. Wij vragen U op voorspraak van deze geloofsverkondiger, dat wij de Heer zonder vrees tegemoet gaan, als Hij komt oordelen over levenden en doden.

Jezus Christus, uw Zoon, onze Heer, die met U leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen

6 April: Celestinus I, Latijn: Coelestinus of Caelestinus (Rome),

geboortedatum onbekend - aldaar, 6 April 432) was de 43e paus van de Rooms-katholieke Kerk.

Zijn naam betekent de verhevene. Beweerd wordt dat hij familie is van keizer Valentinianus III, maar dit is nooit bewezen. Zijn vader was een zekere Priscus. Van Celestinus' vroege leven is niets bekend, totdat hij in 416 in een brief van paus Innocentius I genoemd wordt als Celestinus de deken. Men neemt wel aan dat hij enige tijd in Milaan verbleef, bij Sint Ambrosius, maar ook hiervoor zijn weinig aanwijzingen.

Men schrijft delen van de liturgie toe aan Celestinus, maar welke delen dit zijn is niet meer te achterhalen. Hij organiseerde het concilie van Efeze, waarop de Nestorianen veroordeeld werden. Ook pelagianisme, novatianisme en donatisme werden door hem verworpen. Hij sloot de leider van de Novatianen, bisschop Novatianus, op en verbood hem de mis te vieren, omdat deze zich als tegenpaus had uitgeroepen. Belangrijkste geschilpunt was dat Novatianus tijdelijk afvallige gelovigen hun zonden niet wilde vergeven. Op 15 maart 431 stuurde Celestinus vier brieven naar bisschoppen in Illyricum, Narbonne, Afrika en Thessaloniki.

Ook met betrekking tot de missie was Celestinus erg actief. Hij zond Palladius als bisschop naar Ierland, waar Patricius al actief was. In zijn orthodoxie liet hij de innovaties van zijn voorgangers geen vervolg krijgen.

Celestinus stierf op 6 April 432 en werd begraven op het kerkhof van de heilige Priscilla in Rome. Zijn lichaam werd later verplaatst naar de Basilica di Santa Prassede. Celestinus wordt als heilige vereerd. Zijn katholieke feestdag is 27 juli. De orthodoxen gedenken hem op 8 April. In de kunst wordt hij met een duif, draak of met vuur afgebeeld.

7 April: Jean-Baptiste de la Salle, Rouen, Frankrijk;

stichter; † 1719. (Congregatie van de Christelijke Scholen) & 26 januari & 15 mei. Feest

Hij werd geboren te Reims in 1651. Voordat hij in 1678 priester werd gewijd, was hij kanunnik aan het kathedraal kapittel in zijn geboortestad. Zijn leven lang heeft hij gewerkt vanuit een grote liefde voor Christus. Zijn aandacht ging vooral uit naar de jeugd. En dat alles in weerwil van ontzettend veel tegenwerking. Hij stichtte de Congregatie van de Broeders van de Christelijke Scholen. Na een arbeidzaam leven trok hij zich terug in de eenzaamheid van St.-Yon. Daar stierf hij in 1719.

Patronaten

Hij is o.a. patroon van het christelijk onderwijs en sinds 1950 ook van de opvoeders en leerkrachten (leraren en onderwijzers).

8 April: Julian van Toledo (642-690)

werd geboren aan Joodse ouders in Toledo , Hispania , maar opgegroeid Christian . [1] Hij was goed opgeleid aan de kathedraal school, was een monnik en later abt bij Agali , een spirituele student van Saint Eugene II , en de aartsbisschop van Toledo . Hij was de eerste bisschop te hebben voorrang over de hele Iberisch schiereiland -een standpunt dat hij is beschuldigd van het beveiligen door zich medeplichtig aan 680 in de veronderstelde vergiftiging van Wamba , koning van de Visigoten [2] -en hij hielp centraliseren het Iberisch Kerk in Toledo. Zijn verheffing tot de positie van de primaat van de Visigotische kerk was een bron van grote onvrede onder de geestelijken van het koninkrijk. En zijn opvattingen over de leer van de Drie-eenheid bleek schrijnend aan het Vaticaan .

Hij zat een aantal gemeenten en synodes en herzag de Mozarabische liturgie . Een volumineus schrijver, zijn werken omvatten Prognostics, een volume op de dood; een geschiedenis van de oorlog koning Wamba met dux Paul in Septimania ; en een boek over het toekomstige leven (687). Hoewel door dispositie een vriendelijke en zachtaardige man, moedigde hij de Visigotische koningen in Hispania om hard te gaan met de Joden . Bijvoorbeeld, in het voorzitterschap van de Twaalfde Raad van Toledo , veroorzaakte hij koning Erwig (die, nogmaals, hij is beschuldigd van het helpen in de afzetting van de Wamba) tot ernstige passeren anti-Joodse wetten. Op verzoek van Erwig's, in 686, schreef hij De Comprobatione Aetatis Sextae Contra Judaeos, een werk te maken met messiaanse profetieën van de Bijbel op een manier die bedoeld zijn om de Joden te bekeren.

Hij stierf in Toledo in 690 van natuurlijke oorzaken . Julian's herdenking wordt gehouden met 8 April.

9 April: Casilda van Toledo (ook van Burgos), Spanje; maagd; † (1007? of) ca 1050.

Zij was waarschijnlijk van Moorse afkomst, volgens zeggen was haar vader zelfs emir. In haar jeugd zou ze al christengevangenen hebben opgezocht en verzorgd. Ze bekeerde zich tot het christendom doordat ze van een bloederziekte genezen werd. Sindsdien leidde zij het leven van een kluizenares in Briviesca vlakbij Burgos. Ze had bijzondere aandacht voor christenen die onder het moslimbewind gevangen zaten. Volgens sommige bronnen stierf zij rond 1007, anderen zeggen rond 1050. De Spaanse schilder Zurburan heeft een beroemde afbeelding van haar gemaakt, waar zij op staat als rijk geklede Vrouwe: die kleding symboliseert haar geestelijk leven.

Patronaten

Ze is patrones van de Spaanse steden Toledo en Burgos; daarnaast wordt haar voorspraak ingeroepen tegen bloederziekte, ongeluk en onvruchtbaarheid in het huwelijk.

10 April: Ezechiël (ook Ezekel, Ezekiël, Hezekiël, Iezekiël of Jehezkel) Profeet;

† 6e eeuw vóór Christus. Feest 10 April [AAS] & 21 (oosterse kerk) & 23 juli [Mty.2001]

Hij is de derde van de drie grote profeten uit het Oude Testament.

De drie grote profeten zijn: Jesaja, Jeremia, Ezechiël.

In de Katholieke Traditie wordt ook Daniël vaak tot de grote profeten gerekend, maar zijn Bijbelboek behoort volgens de Joodse opvatting tot de Geschriften.

Zijn vader heette Buzi en maakte deel uit van de priesterklasse in Jeruzalem. Toen de Babyloniërs in 597 Jeruzalem onder de voet liepen en koning Jojakin als balling meenamen naar Babel, behoorde ook Ezechiël tot diens gevolg. Hij werd ondergebracht in een gevangenenkolonie, Tell Abib, gelegen aan de rivier de Kebar.

In het vijfde jaar van zijn ballingschap begon hij visioenen te zien en werd hij geroepen tot het profetendom (Ezechiël 01,01-03,15). De profeet moest niet alleen met woorden Gods boodschap aan het volk doorgeven, maar ook met symbolische daden. Zo doet hij er soms uitdrukkelijk het zwijgen toe (Ezechiël 03,26; 33,22); ja, bij de dood van zijn vrouw mag hij zelfs de voorgeschreven rouw niet in acht nemen; prompt komen zijn landgenoten vragen of dat soms een profetische betekenis heeft (Ezechiël 24,15-24).

Herhaaldelijk zegt hij dat hooggeplaatste landgenoten hem kwamen opzoeken om het woord van de Heer te vernemen (Ezechiël 08,01; 14,01; 20,01). Natuurlijk wordt zijn verkondigingbepaald door de situatie van de ballingschap. Zo probeert hij uit te leggen dat hij de Ballingschap ziet als een straf van God voor de ontrouw van zijn volk. Beroemd is de toespraak waarin hij God achtereenvolgens vergelijkt met een tedere pleegvader en eerbiedige minnaar van het volk: Meer informatie...

11 April: H. Stanislaus, bisschop en martelaar(Ca. 1030-1079 )Gedachtenis

Stanislaus werd omstreeks 1030 geboren te Szczepanowski (bij Krakau in Polen). Na zijn studies in Luik (België) werd hij priester gewijd. In 1071 volgde hij Lambertus Zula op als bisschop van Krakau. Hij leidde zijn bisdom zoals het een volgeling van Jezus betaamt: als een goede herder. Dat hield in dat hij een bijzondere voorliefde had voor de armen en kwetsbaren. Maar ook dat hij jaarlijks alle geestelijken van zijn diocees bezocht en in hun zorgen deelde. Bij Koning Boleslaus, tegen wie hij vrijmoedig was opgetreden, in ongenade gevallen, werd hij op diens aanstoken vermoord. Stanislaus stierf op 11 April 1079 terwijl hij het Heilig Misoffer opdroeg. Paus Innocent IV verklaarde hem heilig in 1253. St. Stanislaus is de schutspatroon van Polen en van Krakau. In de laatste stad vieren de katholieken zijn feest op 7 mei met een plechtige processie.

Gebed:
Heer, vandaag gedenken wij de heilige bisschop Stanislaus die van zijn geloof getuigde tot in de dood. Wij vragen U omwille van deze heilige martelaar: maak ons sterk in het geloof, laat ons volharden ten einde toe. Door onze Heer Jezus Christus

12 April: Zeno van Verona, Italië; 8e bisschop van de stad (& martelaar?); † 371 (of 372). Feest 12 April.

Waarschijnlijk was hij afkomstig uit Mauretanië in Noord-Afrika (= het huidige Marokko). In 362 werd hij gekozen tot de achtste bisschop van de Noord-Italiaanse stad Verona. Van de preken die hij hield zijn er enkele bewaard gebleven. Daaruit blijkt, dat hij veel nadruk legde op het leerstuk van de Drie-Eenheid. Daar zullen de troebelen met de Arianen van zijn tijd wel niet vreemd aan geweest zijn.

Daarnaast besteedde hij regelmatig aandacht aan het mysterie van Maria's maagdelijkheid. Christenvrouwen raadde hij aan maagd te blijven, ook als ze niet samen gingen wonen in een soort kloostergemeenschap.

Hij staat te boek als exorcist (= duiveluitdrijver; volgens een latere legende dreef hij de duivel uit bij een bezeten dochter van de Romeinse keizer) en als wonderdoener. Zo zou hij volgens paus Sint Gregorius de Grote († 604; feest 3 september) de stad Verona eens gered hebben van een overstromingsramp.

Een latere levensbeschrijving weet te vertellen, dat hij de marteldood zou zijn gestorven. Zo staat het in het oude Romeinse martelarenboek: "Te Verona: het lijden van de heilige Zeno, bisschop. Te midden van de stromen der vervolging bestuurde hij de kerk bewonderenswaardig met vaste hand. Hij verwierf de martelaarskroon onder keizer Galliënus."

Deze soldatenkeizer was echter aan de macht van 253-268. Terwijl Zeno ruim honderd jaar later stierf in 371 of 372. Vandaar, dat men twijfelt aan de waarheid van het martelaarsverhaal. Wellicht is hier sprake van verwarring met de Romeinse Sint Zeno, die op de 14e februari van een onbekend jaar de marteldood stierf en wiens stoffelijk overschot ten tijde van paus Paschalis I († 824; feest 14 mei) werd overgebracht naar de kerk van Santa Prassede?

Verering & Cultuur

Hij werd begraven in de stad Verona. Boven zijn graf verrees de kerk van San Zeno Maggiore.

Patronaten

Zeno is patroon van de Italiaanse steden Pistoia en Verona.

Ook in het Duitse taalgebied geniet hij verering. Deze ontstond, toen Sint Corbinianus van Freising († 730; feest 8 september) in Mais bij Merano in Zuid-Tirol een kerk bouwde, gewijd aan de heiligen Zeno en Valentinus van Terni. In het Zuid-Duitse stadje Radolfzell behoort hij met de martelaren Theopontus en Senesius tot de zogeheten Hausherren.

Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen hoog water en overstromingen, watersnood en watergevaar; en voor het leren lopen en praten van kinderen.

Afgebeeld

Hij wordt afgebeeld als (zwarte) bisschop (tabberd, mijter, staf): aan zijn staf heeft hij vaak een vis. (Dat heeft hij te danken aan de legende, dat afgezanten van keizer Galliënus een vis hadden gestolen van Zeno's vangst; toen de dieven de vis wilden gaan koken, zou het dier uit eigen beweging naar Zeno terug gezwommen zijn. Latere uitleggers zien in dit verhaal een symbool van een heiden die zich tot het christendom bekeert).

13 April: H. Martinus I, paus en martelaar.

Martinus werd geboren te Tudertum, het huidige Todi in Umbrië. Als diaken van de kerk van Rome werd hij in 649 tot paus gekozen. In datzelfde jaar riep hij een concilie bijeen in de basiliek van Lateranen. Daar veroordeelden honderdenvijf bisschoppen het monotheletisme. Deze dwaalleer stelt dat Christus weliswaar twee naturen had, maar slechts één wil. Dit in tegenstelling tot de orthodoxe doctrine die leert dat Christus zowel over de goddelijke als de menselijke vrije wil beschikte. Keizer Constans II Pogonatus, openlijk aanhanger van deze leer, nam aanstoot aan de veroordeling en ontvoerde paus Martinus uit Rome en verbande hem naar de Krim. Daar stierf de 73ste opvolger van St. Petrus na veel ontberingen te hebben geleden op 16 september 656.

Gebed:
Wij gedenken de heilige paus Martinus die ter wille van zijn trouw aan uw zending de dood heeft ondergaan. Wij vragen U; bewaar uw kerk; dat zij geen bedreiging vreest en in het leed dat haar wordt aangedaan, standhoudt voor altijd.

Door onze heer Jezus Christus.

14 April & 22 november. Tiburtius van Rome, Italië;

martelaar met Valerianus & Maximus.

Hun verhaal is verbonden met dat van de heilige martelares Cecilia († na 229; feest 22 november). Op de dag van haar huwelijk met Valerianus maakte zij hem bekend - juist toen de bruidsmuziek begon te spelen - dat zij liever als maagd door het leven wilde gaan, uit liefde voor Christus. Zij wist haar man voor haar ideaal te winnen; en hij op zijn beurt zijn broer Tiburtius. Dat kostte hun het leven tijdens de christenvervolgingen onder Alexander Severus (221-235). De derde martelaar, Maximus, was een kennis van Valerianus. Toen zijn vriend gearresteerd werd, maakte hij zichzelf bekend als christen.

15 April: Pedro Gonzales (bijgenaamd Elmo of (San) Telmo), Tuy, Spanje; † 1246. Feest 1 & 14 & 15 April.

Aanvankelijk was hij een knappe edelman, die bij een triomftocht voor de ogen van de mensen door zijn paard in de modder werd geworpen; zo vertelt de legende. Van dat moment af wijdt hij zijn leven aan inkeer en gebed. Hij treedt in bij de Dominicanen, en brengt het tot biechtvader van de koning. Dan keert hij het hofleven de rug toe om zich te voegen bij de armen. Nu preekt hij met name voor de zeelui die nooit in de gelegenheid zijn om naar de kerk te gaan. Daar komt de kerk in de persoon van 'hun' Elmo naar hen toe.

Patronaten

San Telmo is patroon van zeelui en van de marine. Zijn voorspraak wordt ingeroepen tegen onweer, aardbevingen en gevaren op zee.

16 April: H. Bernadette Soubirous (kloosternaam Marie-Bernard) Soubirous, Nevers, Frankrijk; maagd,
kloosterlinge & mystica; † 1879. Feest 18 februari & 16 April.

Zij werd in 1844 geboren in een arm molenaarsgezin. Naar school ging ze niet; dat kwam er niet van. Bovendien leed ze aan astma.

Op 11 februari van het jaar 1858 - ze was dus veertien jaar oud - was ze samen met haar zusje en een vriendinnetje bezig hout te sprokkelen, toen haar in een grot van de berg Massabielle bij Lourdes (Zuid-Frankrijk) een Vrouwe verscheen. Ze stond rechtop in een uitholling van de rots, was gekleed in een lang wit gewaad met een blauwe ceintuur om haar middel en een witte sluier op het hoofd; zij had een gouden roos op haar blote voeten, en ze leek op een jonge vrouw van zo'n zestien, zeventien jaar oud. De andere twee die erbij waren, zagen wel, hoe Bernadette iemand meende te zien en er mee sprak, maar zelf namen ze niets bijzonders waar. Meer informatie...

17 April: H. Robertus van La Chaise Dieu osb, Frankrijk; abt; † ca 1067

Feest 17 (en 24) April (& 29 november[106]).

Geschiedenis

Robertus van Turlande kwam uit de Franse landstreek Auvergne. Zijn vader heette Giraldus, zijn moeder Raingardis. Reeds de omstandigheden waaronder hij geboren werd gaven te kennen wat voor leven hij later zou gaan leiden. Want toen zijn moeder van hem in verwachting was, was zij op reis naar een verre stad. Onderweg kwam het moment dat het kind geboren moest worden. Zo kwam het ter wereld midden in de eenzaamheid. Dat is veelzeggend voor iemand die later zijn leven in de eenzaamheid zou doorbrengen. Eenmaal op de plaats van bestemming aangekomen, kreeg hij een min toegewezen. Maar de pasgeboren baby wilde niet drinken van de hem voorgehouden borst; niet omdat hij de melk niet lekker vond, want bij zijn moeder dronk hij wel, maar omdat een vreemde borst zondig was. Dat kind wist dat natuurlijk nog niet, maar God maakte dat duidelijk door de gedragingen van het kind.

De jongen groeide op bij de St-Julianuskerk te Brioude. Hij maakte ernst met de kerkelijke studies, doorliep de gewone fasen van een geestelijke in opleiding, in welke tijd hij ook nog een gasthuis voor bedelaars stichtte, en werd uiteindelijk priester gewijd. Hij voelde zich aangetrokken tot het godgewijde leven en trad in in het klooster van Cluny, waar toen een belangrijke vernieuwingsbeweging aan de gang was onder leiding van de grote abt Odilo. Na enige tijd wist hij voor zichzelf zeker dat daar zijn definitieve roeping niet lag. Hij ondernam een pelgrimsreis naar Rome om door bemiddeling van de apostelen Petrus en Paulus God om uitkomst te vragen.

Na terugkomst ging hij op zoek naar een geschikte eenzame plek om zich als kluizenaar te kunnen vestigen. In die tijd voegde zich een gewezen soldaat bij hem. Die had spijt over al de zonden die hij in zijn soldatentijd had begaan en wilde zich geheel aan God wijden (zie afb.). Hij heette Stefanus. Terwijl zij beiden verder zochten, kwam er nog een soldaat bij: Dalmatius. Ze vonden een goede plek tussen de dorens en de distels en vestigden zich daar. Daartoe moest hun de grond geschonken worden. Die was in bezit van twee kanunniken: Rostaguus en Arbertus: de laatste was bovendien een abt. Met dat zij de schenking deden sloten zij zich ook bij Robertus aan. Uit die plek zou later het klooster 'Casa-Dei' groeien (= 'Huis van God' in het Frans verbasterd tot 'La Chaise Dieu'). Nog tijdens Robertus' leven telde het 300 monniken.

Intussen gebeurden er rond Robertus allerlei wonderen. Hij genas zieken, hield door middel van zijn gebed een waterloop tegen, liet doven horen, stommen spreken, lammen lopen en dreef allerlei duivels uit. Tevoren gaf hij aan zijn monniken te kennen op welk moment hij zou sterven. Toen het zover was, sterkte hij hun in hun religieus leven en gaf de geest.

Hij werd begraven in de kloosterkerk. Ook na zijn dood gebeurden er talloze wonderen.

18 April: Ursmarus (ook Ursmer) van Lobbes osb, België; abt & bisschop; † 713 Feest 18 & 19 (bisdom Brugge & Gent)

Ursmar werd op 27 juli omstreeks 644 geboren te Floyon bij Avesnes uit Frankische ouders Meer informatie.....

19 April: Paus Leo IX, geboren als Bruno van Egisheim en Dagsburg.

(Eguisheim (Elzas), 21 juni 1002 - Rome, 19 April 1054) was paus van 1049 tot 1054.

Hij was de opvolger van Damasus II.

Hij was bisschop van Toul en bekend om zijn hervormingsgezindheid. Hij werd door zijn neef, keizer Hendrik III, tot paus aangesteld op 25 december 1048. Het duurde echter tot 12 februari 1049 dat hij zichzelf paus noemde, na de acclamatie van de kerk in Rome.

Hij was de eerste paus die werk maakte van de zogenaamde cluniacenzer hervormingen. Hij maakte van het college van kardinalen een kerkelijk bestuursapparaat. Tijdens zijn bewind werd er een groot aantal synodes en concilies in Frankrijk en Duitsland gehouden. Hij vocht het huwelijk aan van Willem de Veroveraar en Mathilde van Vlaanderen omwille van te nauwe bloedverwantschap.

Het belangrijkste wapenfeit van deze paus is er één in mineur. Toen hij zijn macht ook in het Byzantijnse Rijk wilde doen gelden, resulteerde het daaropvolgende conflict in 1054 in een nieuw en definitief schisma tussen de Roomse en de Griekse Kerk, het Grote Schisma.

Paus Leo IX was de enige paus - tot paus Johannes Paulus II - die Nederland bezocht. Dat deed hij in 1049. Hij wijdde toen de Sint-Laurentiuskerk in Voerendaal.

Paus Leo IX wordt gezien als de componist van Gloria ad lib I in het Graduale Romanum (790-791) (naar Haberl, das Kyriale Romanum, Bonn 1975, P. 110)

20 April: H. Agnes van Montepulciano (Gracciano, omstreeks 1268 – aldaar, 20 April 1317) is een heilige van de Rooms-katholieke Kerk.

Zij is de patrones van de zusters Dominicanessen.

Agnes werd geboren in de adellijke familie Segni in Gracciano, een klein dorp ten noordoosten van de Italiaanse stad Montepulciano in de regio Toscane. Op 9-jarige leeftijd trad zij toe tot het klooster van de Dominicanen van de tweede orde. In het jaar 1281 vroeg de kasteelheer van Proceno, een leengoed van Orvieto, de zusters van Montepulciano om hier een nieuw klooster te stichten. Agnes was een van de zusters die hiervoor naar Proceno gestuurd werd. In 1288, al op 20-jarige leeftijd, werd Agnes verkozen tot priores. Vanaf toen bleek zij over de gave te beschikken om mensen die aan geestelijke en lichamelijke kwalen leden slechts door haar aanwezigheid te kunnen genezen. Ook bleek ze broden te kunnen vermenigvuldigen. Rond 1306 stichtte Agnes een klooster in haar geboorteplaats Gracciano. Ze leidde dit klooster tot aan haar overlijden. Toen enkele jaren later haar lichaam werd verplaatst naar een kerk, bleek het nog volkomen gaaf te zijn.

Agnes van Montepulciano werd heiligverklaard door Paus Benedictus XIII in 1726. Haar feestdag is op 20 April.

21 April: H. Anselmus, bisschop en kerkleraar (1033-1109)

Anselmus werd in 1033 geboren te Aosta in Piemonte (Noord-Italië). Hij trad in bij de benedictijnen van de abdij van Le Bec in Normandië. Als monnik wijdde hij zich vol overgave aan gebed en arbeid. Hij legde zich verder toe op de wijsgerige en theologische vorming van zijn medebroeders. Na zijn overtocht naar Engeland werd hij tot bisschop van Canterbury gekozen. Tot tweemaal toe werd hij door de wereldlijke heersers verbannen, omdat hij opkwam voor de rechten van de Kerk. Anselmus stierf op 21 April 1109 in Canterbury. Hij was een voortreffelijk schrijver en liet bij zijn dood verschillende werken na van mystiek-theologische inhoud.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige bisschop Anselmus geroepen om te zoeken naar de hoogste wijsheid en daarvan te getuigen. Geef dat het geloof ook ons verstand te hulp komt en wij geheel doordrongen worden van het Woord dat Gij ons hebt toevertrouwd door Christus onze Heer.
Die met u leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen
bluebarsmal

22 April: H. Caius (ook Kajus) Paus; Rome, Italië; † 296. Feest

Hij was Dalmatiër van afkomst en werd op 17 december 283 gekozen tot bisschop van Rome (= paus). Hij stond aan het hoofd van de kerk te Rome in een tamelijk rustige tijd. Toch heeft hij zoveel omwille van Christus moeten doorstaan, dat hij de titel van 'martelaar' draagt. Op hem schijnen ook de zes lagere kerkelijke wijdingen van 'portier', 'voorlezer', 'duivel uitdrijver', 'acoliet', 'subdiaken' en 'diaken' terug te gaan; deze zijn pas in de loop van de twintigste eeuw officieel afgeschaft en vervangen door twee andere. Vlak na zijn dood zouden de christenvervolgingen onder keizer Diocletianus uitbreken. Hij werd begraven in de catacomben van Callixtus. Later werd daar inderdaad een inscriptie gevonden die zijn begraafplaats aangaf.

23 April: St. Joris, martelaar (+ begin 4e eeuw)

Reeds in de 4de eeuw werd de martelaar Joris bijzonder vereerd in Palestina, waar in de stad Diospolis een kerk te zijner ere gebouwd was. Zijn verering heeft zich al in de vroegste tijden over het Oosten (met name in Griekenland en Rusland) en over het Westen (met name in Engeland) verbreid.

Gebed:
God, wij gedenken vandaag de heilige Joris en alles wat Gij door uw kracht in hem hebt bewerkt, hij heeft de Heer nagevolgd in zijn lijden. Wij vragen U: laat hij onze helper zijn als wij hem aanroepen in onze zwakheid.

Door onze Heer Jezus Christus.

24 April: H. Fidelis van Sigmaringen,

priester en martelaar
Fidelis werd in 1578 geboren in het dorp Sigmaringen(Duitsland). Ingetreden bij de minderbroeders Capucijnen leidde hij een streng leven, dat gekenmerkt werd door waken en bidden. Met nooit aflatende ijver verkondigde hij het Woord Gods. Van de Congregatie van de Voortplanting van het Geloof ontving hij de opdracht voor de beleving van het katholiek geloof in het Zwitserse Graubunden zorg te dragen. In 1622 werd hij echter door dissidenten overvallen en stierf hij als martelaar te Seewis (Zwitserland).

Gebed:
God, in uw liefde heeft de heilige Fidelis de kracht gevonden te getuigen voor het geloof en de marteldood te ondergaan. Wij vragen; bevestig ons in uw liefde, dat ook wij kracht putten uit de verrijzenis van Jezus Christus onze Heer. Die met u leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen
bluebarsmal

25 April: H. Marcus, evangelist (1ste eeuw) Feest

Marcus was een neef van Barnabas en een leerling van de apostel Petrus, wier prediking zijn weerslag heeft gevonden in het evangelie van Marcus. Hij begeleidde Paulus op zijn eerste missiereis en volgde hem ook naar Rome. Aan Marcus wordt de stichting van de kerk van Alexandrië toegeschreven.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Marcus verheerlijkt om de verkondiging van het evangelie. Wij vragen U; dat zijn inzicht ons geloof verdiept en ons tot trouwe navolging brengt van Christus onze Heer. Die met u leeft en heerst in de eeuwen der eeuwen. Amen

26 April: H. Marcellinus

(gestorven Rome, 1 of 26 April of 30 september 304) was de 29e paus van de Rooms-katholieke Kerk. Zijn pontificaat begon onder het keizerlijk regime van Diocletianus, in een tijd dat deze nog geen christenvervolgingen liet plaatsvinden. Onder Marcellinus' heerschappij groeide daarom het aantal christenen gestaag. Door Galerius werd Diocletianus echter tegen de christenen opgestookt, zodat spoedig velen ter dood gebracht werden. Onder zijn pontificaat, zo kan men zeggen, bereikte de christenvervolging haar hoogtepunt.

Bij deze christenvervolgingen werd ook deze paus niet gespaard. Wat hem controversieel maakt is dat hij volgens sommige overleveringen onder dwang aan heidense goden geofferd zou hebben en de schatten van de kerk zou hebben afgestaan. Augustinus spreekt dit echter weer tegen. In de 6e eeuw werd zijn naam echter gezuiverd. Dit is mede te danken aan het verloren gegane boek "Daden van de heilige Marcellinus".

Paus Damasus beweert dat hij onthoofd werd in het bos, samen met een zekere Petrus. Dit verhaal zou hij van de beul vernomen hebben. Marcellinus wordt als martelaar en heilige vereerd. Hij werd 25 dagen na zijn dood begraven. Binnen de katholieke kerk spreekt men elkaar tegen over de exacte sterfdatum. Zowel 1 April, 26 April als 30 september zouden het kunnen zijn. Zijn feestdag, samen met de met hem vermoorde Petrus, is op 2 juni.

27 April: H. Zita van Lucca, maagd

Zita werd geboren rond het jaar 1212 in het Italiaanse plaatsje Lucca. Haar ouders waren arme landarbeiders en Zita moest al spoedig meehelpen de kost te verdienen. Zij kwam als dienstmaagd terecht bij de welgestelde familie di Fatinelli in Lucca. Zij deed haar werk plichtsgetrouw en vol overgave ofschoon zij onder erbarmelijke toestand haar werk moest verrichten. Zij werd door de kinderen van de familie getreiterd en gedomineerd door de echtgenote. Terwijl de heer des huizes grof was in alle opzichte. Zij doorstond alles in de vaste overtuiging dat God dit voor haar gewild had en zij het liefdevol dragen moest. Zij was het gewoon om de bedelaars die aan de deur kwamen een deel van haar eigen eten af te staan en het beetje kleren dat zij bezat wilde ze graag delen. En dat werd haar niet in dank afgenomen. Door haar volharding wist het meisje de familie voor zich te winnen. Op 27 April 1272 stierf zij in de kring van de familie de Fatinelli. In het jaar 1696 werd zij door paus Innocentius XII heilig verklaard.

Patrones van : dienstboden, dienstmaagden, huishoudsters, bedienden, loopjongens, huisvrouwen, huispersoneel

28 April: H. Petrus Chanel, priester en martelaar

Pierre-Louis-Marie Chanel werd in 1803 in het Franse dorp Cuet geboren. Na zijn priesterwijding was hij enige tijd als kapelaan en pastoor werkzaam. Later trad hij in bij de Sociëteit van Maria (maristen) en vertrok hij als missionaris naar Oceanië. Daar stuitte zijn werk op zeer veel tegenstand. Toch slaagde hij erin een aantal autochtonen tot het geloof te bekeren. Dit wekte de haat op van de anderen, die hem tenslotte vermoorden. Hij stierf de marteldood op het eiland Futuna in 1841.

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Petrus Chanel tot het martelaarschap geroepen om uw kerk te vestigen onder vele volken. Geef dat wij in de vreugde van de paastijd zo het mysterie van Christus' sterven en verrijzen vieren, dat ook wij getuigen van het nieuwe leven. Door onze Heer.

29 April: H. Catharina van Siena, maagd en kerklerares, Gedachtenis.

Catharina Benincasa werd geboren op 25 maart 1347 in de Toscaanse stad Siena. Op 18 jarige leeftijd besloot ze haar leven geheel aan de dienst van God te wijden. Catharina werd lid van de Derde Orde van St. Dominicus, een beweging van leken die gehoorzaamheid beloofden aan de Regel van Dominicus. Brandend van liefde tot God en de naaste, droeg zij bij tot de vrede en de verzoening van verschillende steden, verdedigde zij krachtig de rechten en vrijheid van de paus en ijverde voor de vernieuwing van het religieuze leven. De geschriften die zij dicteerde, worden gekenmerkt door een gezonde leer en hoge spiritualiteit. Catharina stierf in 1380

Gebed:
God, Gij hebt de heilige Catharina van Siena van uw liefde vervuld bij de beschouwing van het lijden des Heren en bij de dienst aan uw kerk. Verleen op voorspraak van deze heilige dat uw volk met het mysterie van Christus verbonden blijft en altijd vreugde vindt in de openbaring van zijn heerlijkheid. Door onze Heer Jezus Christus in de eeuwen der eeuwen. Amen

bluebarsmal

30 April: H. Pius V, paus

De heilige Pius V werd in 1504 bij Alessandria in Italië geboren. Op jeugdige leeftijd trad hij in bij de dominicanen. Geruime tijd was hij theologieprofessor. Later werd hij tot het bisschopsambt geroepen en verheven tot het kardinalaat. In 1566 werd hij tot paus gekozen. Met krachtige hand voerde hij de hervormingsdecreten van het Concilie van Trente uit; hij bevorderde de verbreiding van het geloof en ijverde voor de vernieuwing van de eredienst. Hij stierf op 1 mei 1572.

Gebed:

God, Gij hebt de heilige paus Pius V geroepen om het geloofsgoed trouw te bewaren en te ijveren voor de eredienst van de kerk. Wij vragen U op zijn voorspraak dat een levend geloof onze naastenliefde vruchtbaar maakt en ons doet delen in het heil dat Gij aan ons voltrekt.

Door onze Heer Jezus Christus in de eeuwen der eeuwen. Amen

Reliekhouder van de Heilige Paus Pius V
in de Santa Maria Maggiore in Rome

Hits: 125